Γενεαλογίες της κοινωνιολογίας

Περιγραφή:

Η επιστήμη της Κοινωνιολογίας διαμορφώθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα∙ ακόμη και οι πιο πρόσφατες κοινωνιολογικές προσεγγίσεις σήμερα συνεχίζουν να εμπνέονται από αυτές τις κλασικές προσεγγίσεις και τα θεωρητικά σχήματα που αναπτύχθηκαν τότε από τους πατέρες της Κοινωνιολογίας: τους Durkheim, Weber, Marx, Simmel, και λίγο αργότερα από τον Talcott Parsons και τη φιλόδοξη προσπάθειά του να συνθέσει τη σκέψη τους σε μία συνολική κοινωνιολογική θεωρία. Όμως η σκέψη αυτών των πρωτοπόρων κοινωνιολόγων που συγκρότησαν με την έρευνά τους τα βασικά αντικείμενα της κοινωνιολογικής σκέψης, δηλαδή τη νοηματοδότηση της ατομικής δράσης, την κοινωνική αλληλεγγύη, την κοινωνική σύγκρουση και τη συγκρότηση της νεωτερικής ατομικής προσωπικότητας, δεν προήλθε από παρθενογένεση. Αντίθετα, αποτέλεσε το γέννημα μακροχρόνιων προβληματισμών και αντιπαραθέσεων στον χώρο κυρίως των πολιτικών και οικονομικών επιστημών αλλά και του φιλοσοφικού στοχασμού που στόχο είχαν τόσο την κατανόηση του ανθρώπινου κόσμου, όσο και την ορθολογική οργάνωση και διαχείριση της κοινωνίας. Η αποτύπωση αυτών των πνευματικών διαδρομών που οδήγησαν στη συγκρότηση της Κοινωνιολογίας αποτελεί το αντικείμενο αυτού του τόμου. Ως Αναγνώστης εμπεριέχει εμβληματικά αποσπάσματα της σκέψης σαράντα δύο στοχαστών που διαμόρφωσαν τους βασικούς δυτικούς προβληματισμούς περί κοινωνίας από τον 15ο μέχρι το πρώτο τρίτο του 20ού αιώνα. Οι προβληματισμοί αυτοί έλαβαν χώρα στη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Αμερική εντός συγκροτημένων γενεαλογικών σχολών σκέψης, ατομοκεντρικών και κολεκτιβιστικών, μονιστικών και πλουραλιστικών, προοδευτικών και αντιδραστικών, συγκρουσιακών και διαλλακτικών. Η χρονολογική διάταξη των κειμένων που επιλέχθηκε επιτρέπει στον αναγνώστη του τόμου να αντιληφθεί τους τρόπους με τους οποίους ο δυτικός στοχασμός ανέδειξε, αργά αλλά σταθερά, μια αντιφατική ποικιλία δυνάμεων και παραγόντων ως διαμορφωτών του κοινωνικού φαινομένου. Μια ποικιλία που, εξαιτίας αυτής της αντιφατικότητας, καθιστά την Κοινωνιολογία μια δυναμική, εν εξελίξει, επιστήμη.