Η έμφυλη διάσταση της απασχόλησης

Περιγραφή:

Η«Ποιητική» του Αριστοτέλη αποτελεί τη χρονολογικά πρώτη προσπάθεια θεωρητικής προσέγγισης και ερμηνείας του τραγικού φαινομένου. Σύμφωνα με τον περιώνυμο ορισμό, η τραγωδία αποτελεί «μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας», με απώτερο στόχο την «κάθαρση» του θεατή. Ποια είναι όμως η αντιστοιχία των χαρακτηρισμών αυτών, που δημιουργήθηκαν μέσα σε συγκεκριμένα κοινωνικά και ιστορικά δεδομένα και ανταποκρίνονταν σε αισθητικά κριτήρια που επικρατούσαν στην Αθήνα του 4ου π. Χ. αι., με τη σημερινή πραγματικότητα; Ποια η σημασία του τραγικού και ποια η λειτουργία της τραγωδίας στην εποχή μετά τον μοντερνισμό και την παγκοσμιοποίηση; Πώς ο σύγχρονος θεατής, μέσα σ’ ένα εθνοφυλετικά και πολιτισμικά ανομοιογενές περιβάλλον, μπορεί να προσλάβει το «τραγικό» και την τραγωδία ως θεατρικό είδος και φιλοσοφική έννοια; Αυτά τα ζητούμενα πραγματεύονται οι μελέτες των ελλήνων και ξένων επιστημόνων που περιλαμβάνονται στον παρόντα συλλογικό τόμο, οι οποίες επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στον προσδιορισμό, τη λειτουργία και τη μετεξέλιξη του τραγικού μέσα στο χρόνο. Η έμφυλη διάσταση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας είναι ένα ερευνητικό πεδίο το οποίο τις τελευταίες δεκαετίες έχει κινήσει το ενδιαφέρον όσων αναζητούν απαντήσεις σε θέματα φύλου και ισότητας στα εργασιακά και επιχειρηματικά περιβάλλοντα. Ό συλλογικός αυτός τόμος επιχειρεί να εξετάσει ορισμένα φαινόμενα έμφυλης ανισότητας που σχετίζονται με την αγορά εργασίας και να ερευνήσει τους παράγοντες που τα προκαλούν: Μελετά πώς γυναίκες που ανήκουν σε διαφορικές κοινωνικές ομάδες βιώνουν την εργασιακή εμπειρία. Εξετάζει τις επαγγελματικές επιλογές των μεταναστριών. Αναδεικνύει τις διαφορετικές επαγγελματικές επιλογές των αγοριών και των κοριτσιών αλλά και τις διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν για την επαγγελματική επιτυχία. Αναλύει τις έμφυλες διαφορές στη διοικητική ιεραρχία σε ορισμένους τομείς οικονομικής δραστηριότητας και ιδιαίτερα στην εκπαίδευση. Η κοινή διαπίστωση από τα ερευνητικά αποτελέσματα που παρατίθενται είναι ότι, παρά τα θετικά βήματα τα φαινόμενα ανισότητας στον τομέα της γυναικείας απασχόλησης και επιχειρηματικότητας επιμένουν και οι έμφυλες διαφοροποιήσεις συχνά είναι έντονες... Όσο για τις διεξόδους; Αυτές καμιά φορά είναι ορατές ... άλλοτε φαίνεται να είναι κάπου μακριά... δημιουργώντας συνεχώς εναύσματα για έρευνα και διάλογο.