Η ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης της νήσου Κέας (Β Τόμος)
Περιγραφή:
Μετά την κατάργηση του Δήμου Κέας με τον Νόμο ΔΝΖ΄ του 1912, λόγω του ότι δεν κάλυπτε την προϋπόθεση των 10.000 κατοίκων, η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Κέας συνέχισε την πορεία της με μία Κοινότητα για ολόκληρο το νησί, την Κοινότητα Κέας. Ο διαχωρισμός σε δύο Κοινότητες έγινε αργότερα, το 1925, με την ίδρυση της Κοινότητας Κορησσίας και τη συνέχιση της λειτουργίας των Κοινοτήτων Κέας και Κορησσίας. Πολύ αργότερα η Κοινότητα Κέας μετονομάστηκε σε Κοινότητα Ιουλίδας και η Χώρα του νησιού ονομάστηκε Ιουλίς. Το έτος 1996 οι δύο Κοινότητες Ιουλίδας και Κορησσίας με αποφάσεις των Κοινοτικών τους Συμβουλίων συνενώθηκαν σε ένα Δήμο για ολόκληρο το νησί, τον Δήμο Κέας. Ο παρών Τόμος περιλαμβάνει την ιστορία της Κοινότητας Κέας, με βάση τις αποφάσεις των Κοινοτικών Συμβουλίων και των Διοικουσών Επιτροπών της, κατά τα 46 χρόνια λειτουργίας της, δηλαδή από τη συγκρότησή της το 1914 μέχρι τις πρώτες, μετά την απελευθέρωση από τη Γερμανο-ιταλική κατοχή, ελεύθερες Κοινοτικές εκλογές το 1951. Στα χρόνια αυτά μεγάλες ανακατατάξεις και αλλαγές προκλήθηκαν στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας, που είχαν προφανώς αντίκτυπο και στην Κοινότητα της Κέας. Στα πρώτα χρόνια μετά το 1914 παρατηρείται μια υποβάθμιση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης με χαρακτηριστικό την ενιαύσια, όπως χαρακτηρίζεται, θητεία του Προέδρου της Κοινότητας. Η αλλαγή κάθε χρόνο του επικεφαλής της Κοινότητας δεν άφηνε περιθώρια δραστηριοποίησης και προγραμματικής δημιουργίας. Η έκρηξη του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, ο Εθνικός διχασμός και η Μικρασιατική καταστροφή ανέκοψαν κάθε μορφής ανάπτυξη. Από το 1916 μέχρι το 1920 τα φανάρια της Χώρας ήταν σβηστά για λόγους οικονομίας!
