Ο ασπρόμαυρος θίασος

Περιγραφή:

Ο Πέτρος της εικόνας (για τους πολλούς)...
Ο Πέτρος των λέξεων (για τους υποψιασμένους).
Ο Πέτρος όσων διαβάζουν τα κείμενά του -όταν αποφασίζει να γράψει- ή είχαν την τύχη να τον ακούσουν στο ραδιόφωνο με αυτή τη βραχνή, καπνισμένη φωνή που, όταν ξεθαρρεύει, κάνει μακροβούτια στη συγκίνηση και ανασύρει θησαυρούς - προσωπικούς, συλλογικούς, πολύτιμους.
Ο Πέτρος του αισθήματος (για τους τυχερούς)...
Ο Πέτρος του Ονείρου - που φλέγεται ολόκληρος απ' την καύτρα του τσιγάρου του και σκορπίζεται στη σφαίρα των μύθων του. Εκεί που ο Χατζιδάκις κι ο Λόρκα (επιτέλους) συναντιούνται. Εκεί που ο Παζολίνι σκέφτεται πόσο καλή παρέα θα έκαναν η Τάνια κι η Μανιάνι, κι η Κάλλας ανταλλάζει συνταγές με τον Τεννεσσή Γουίλλιαμς στη Βενετία του Άσενμπαχ χαζεύοντας περαστικά αγόρια.
Άραγε πόσοι Πέτροι συνθέτουν αυτόν τον έναν που πήρε τη μεγάλη απόφαση να σπάσει τη σιωπή του και να βγάλει το λύκο της ψυχής του βόλτα μέσα στις σελίδες τούτου του βιβλίου; Φοβάμαι πως είναι αδύνατον ν' απαντηθεί ακόμα. Ωστόσο τώρα που ο απόκοσμος δαίμονάς του είδε το φως, εύχομαι να γλυκάθηκε, να εξημερώθηκε και να συνεχίσει να μας χαρίζει τόσο γενναιόδωρα τα σπάνια κρυφά του δώρα. (Γεράσιμος Ευαγγελάτος, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)