Απαγορεύεται η είσοδος στον θάνατο

Περιγραφή:

Αθήνα και Σμύρνη. Πόσα κοινά έχουν οι δύο αυτές πόλεις... Γνώριμοι άνθρωποι και μυρωδιές οικείες. Φαγητά, μεζεκλίκια και καφέδες. Στη Σμύρνη τούρκικος και στην Αθήνα ελληνικός. Εκείνος ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού αγοριού. Σαράντα ετών και Τούρκος μουσουλμάνος. Ένας όμορφος Ανατολίτης που η δουλειά του ξεναγού σε ελληνικά γκρουπ τον έκανε ακόμη πιο γοητευτικό στα γυναικεία βλέμματα. Ήταν ο Κενάν. Εκείνη ήταν παντρεμένη και μάνα. Τριάντα ετών και καρκινοπαθής, Ελληνίδα και χριστιανή ορθόδοξη. Ήταν όμορφη αλλά και άσχημη, αφού είχε αφεθεί στην καθημερινότητα, στην ασθένεια και στη ρουτίνα της ζωής. Ήταν η Θάλεια. Πέργαμος Μικράς Ασίας, 160 π.Χ. Η νεαρή κοπέλα περνούσε τον ενός χιλιομέτρου διάδρομο με τους κίονες που οδηγούσε στον χώρο του ιερού υποβασταζόμενη από τη μητέρα της. Δυο σημάδια στον αριστερό μαστό της είδε εκείνο το πρωινό, και πήραν τον δρόμο για το Ασκληπιείο. Τα πόδια της κόπηκαν καθώς περπατούσαν στο θεραπευτήριο του Ασκληπιού και είδε τη μεγάλη επιγραφή που έγραφε: "Εν ονόματι των θεών απαγορεύεται η είσοδος εις τον Θάνατο".