Η ζωή κι οι περιπέτειες ενός Βυζαντινού λογίου στη Φλωρεντία της Αναγέννησης που γνώρισε την πραγματική ζωή μέσα από τον έρωτα. Εγώ, ο Θεόδωρος, ένας μαθητευόμενος μοναχός, ένας υπάκουος αντιγραφέας, γέννημα της Κωνσταντινούπολης, έφυγα κυνηγημένος απ' τον τόπο μου κουβαλώντας βαριά μυστικά και ζωσμένος εννιά χειρόγραφα. Εννιά θησαυρούς που φύλαξα κοντά μου με ευλάβεια και με κίνδυνο της ζωής μου. Ο Θεός με έστειλε στην "Πόλη του κρίνου", τη Φλωρεντία. Βίωσα την Αναγέννηση δίπλα σ' ανθρώπους φωτισμένους, το όραμά τους έγινε δικό μου. Έζησα τη ζωή κατά πώς την ήθελα. Πόνεσα, έκλαψα, γέλασα, ταξίδεψα, έμαθα, πλήγωσα... όλα τα γεύτηκα και το κυριότερο, ερωτεύτηκα. Αγάπησα βαθιά... τα βιβλία και μία γυναίκα. Μα όσο κι αν αγάπησα, πάντα έψαχνα να βρω μια γη να ανήκω. Κωνσταντινούπολη και Φλωρεντία, οι πόλεις που με πλάνεψαν, που μ' έπλασαν. Όλη την Ευρώπη γύρισα, ξανά και ξανά. Παντού ήμουν ξένος. Μόνο ένας τόπος, ένα ευλογημένο κομμάτι γη βαλμένο στα γαλάζια νερά του Αιγαίου, μ' αγκάλιασε στοργικά σαν να ήμουν ο χαμένος γιος του. Και κει, στην "Ιερά Μονή Πάτμου", βρήκαν τελικά τη θέση που δικαιούνταν οι θησαυροί μου.