Στα ενδιάμεσα, παραμυθία

Περιγραφή:

[ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ] ΧΡΟΝΟΣ Αν και ο χρόνος μας κινείται μονάχα προς το μέλλον (χωρίς ποτέ του να το φτάνει) η συνείδηση του χρόνου κινείται μόνο προς το παρελθόν: Αφού υπάρχω, άρα υπήρχα. Θα ήταν ωραία να μπορούσα να πω: Αφού υπάρχω, θα υπάρχω. Όμως κάτι με συγκρατεί. Ίσως ο Θεός του Μπόρχες που "καραδοκεί στα ενδιάμεσα" των επαγωγών. Όμως και προς τα πίσω πηγαίνοντας (αν ως πίσω ορίσουμε το παρελθόν) πόσα "άρα υπήρχα" χωράνε; Δε θυμάμαι τη στιγμή που δεν υπήρχα.