Ταξιδεύουμε χωρίς επάνοδο;

Περιγραφή:

Στις σελίδες του βιβλίου βρίσκεται το Σύμπαν, η Ελλάδα, η θάλασσα και η Ποίηση που λατρεύει ο δημιουργός. Με την Ποίηση, σίγουρα η θλίψη συντελεί στην πιο λυτρωτική τής ψυχικής οδύνης έκφραση, που φέρνει το πιο αληθινό και αγνόλαμπρο δάκρυ της καλλιτεχνίας. Το δάκρυ που πνίγει το Θάνατο. Δείγμα γραφής: Άνοιξες την πόρτα σου ΠΟΙΗΤΗ και βγήκα, έξω από το Σπίτι σου. Μέσ’ απ’ το τζάμι ενός παράθυρου είδα, στης γκρίζας σου να εισβάλλεις Μοναξιάς την ανεπίστροφη παγίδα. Κι αφουγκράστηκα, την ψύχρα μιας ανύπαρκτης καρδιάς.