Η φιλοσοφία του δικαίου συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του δικαίου, γιατί το εξετάζει σφαιρικά, δηλ. από κάθε άποψη, ιδίως: γενική θεωρία σε συνδυασμό με τις άλλες αξίες, όπως λ.χ. το ορθό δίκαιο (δικαιοσύνη), το καλό (ηθική), το ωραίο (αισθητική). Το παρόν έργο δίνει μια συνοπτική, αλλά περιεκτική, ανάλυση των σχετικών ζητημάτων η οποία απευθύνεται σε ευρύ κοινό αποδεκτών: σπουδαστές του δικαίου, ώριμους νομικούς και σε κάθε πρόσωπο με γενικότερα ενδιαφέροντα. Η ανάπτυξη της ύλης βασίζεται στη δογματική ανάλυση των ζητημάτων με βάση τη σύγχρονη θεωρία, χωρίς ατέρμονες αεροβασίες. Η ευρύτητα των αποδεκτών του έργου επέβαλε απλοποίηση, κατά το δυνατό, των διατυπώσεων, συντηρητικότητα στην ορολογία και μετάφραση (μέσα σε αγκύλες) των αρχαίων κ.λ.π. ελληνικών λέξεων που είναι τώρα δυσνόητες. Κοινή διαπίστωση αποτελεί πλέον ότι πολλές από τις θεωρίες για το δίκαιο που κρατούν σήμερα έχουν πατρίδα την Ελλάδα. Με το δεδομένο αυτό οι σχετικές απόψεις των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων εμφανίζουν άμεσο δογματικό ενδιαφέρον και όχι απλώς ιστορικό. Συνεπώς η παρουσίασή τους αποτελεί ελάχιστο χρέος προς ένα Έθνος με αγωνιστικό πολιτισμό ύψιστης βαθμίδας που βασίζεται στις ακόλουθες δύο αρχές: "αιέν αριστεύειν" και "υπείροχον έμμεναι άλλων". Ο συγγραφέας θέλει να ελπίζει ότι και το παρόν έργο θα βρει, όπως και τα άλλα έργα του, κατανόηση από το νομικό κόσμο. Η δεύτερη έκδοση είναι πλήρως αναθεωρημένη. Σ’ αυτήν έχουν γίνει σημαντικές προσθήκες. Έχουν επίσης διατυπωθεί και μερικές νέες παράγραφοι που συσχετίζουν το δίκαιο με ορισμένες βασικές, σε ευρεία έκταση επίκαιρες, πολιτικές θεωρίες. Ο ελληνοκεντρικός χαρακτήρας του έργου έχει σημαντικά εμπλουτιστεί. Έτσι το έργο στο σύνολό του κερδίζει σε σφαιρικότητα και σε προσγείωση στην πραγματικότητα.