"Άνοιξη του 2004 και είχα μόλις αναλάβει καθήκοντα υφυπουργού στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων. Κάποιο απόγευµα, µια µικρή οµάδα νέων ανθρώπων, παραγωγών φασολιών από τις Πρέσπες, ήρθαν να µε επισκεφθούν στο γραφείο µου. Ήταν απελπισµένοι και µόνοι στον αγώνα που έκαναν για να στηρίξουν το προϊόν τους και να µείνουν στον τόπο τους. Το δίληµµα που µου έθεσαν τότε ήταν: "Ή στέκεστε δίπλα µας ή τα παρατάµε και φεύγουµε..." "Η παραγωγή τους παρέµενε αδιάθετη και τα καλλιεργητικά δάνεια τους έπνιγαν σαν θηλιά στο λαιµό και τους αφαιρούσαν τη δυνατότητα περαιτέρω παραµονής τους στις Πρέσπες. Αυτό ήταν... Εκείνη τη στιγµή, ένιωσα για πρώτη φορά την ουσία του ρόλου µου στο Υπουργείο και υποσχέθηκα σ' εκείνους τους νέους, αλλά και στον εαυτό µου, ότι δε θα αφήσω να σβήσει ούτε ο τόπος τους ούτε η ελπίδα από τα µάτια τους... "Έτσι, απλά, ξεκίνησε το ταξίδι στην άλλη Ελλάδα, εκεί όπου σήµερα, χάρη σ' εκείνη την προσπάθεια του 2004, ανθεί µε επιτυχία η "άλλη γεωργία", για την οποία µπορώ να υπερηφανεύοµαι ότι τη δηµιούργησα, ως ορολογία και ως project, και η οποία αποτελεί ένα από τα σηµαντικότερα κεφάλαια της πορείας µου στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων. "Τα προϊόντα της "άλλης γεωργίας", των μικρών σε έκταση αλλά µεγάλων σε τοπική σηµασία καλλιεργειών, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται σε µερικούς που βλέπουν σε αυτά µόνο "το κερασάκι στην τούρτα" της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, αποτελούν την πιο αξιόλογη προοπτική για την αγροτική µας ανάπτυξη".