Ο ηγεμόνας

Περιγραφή:

Στη «Συμβολή στη Χρονογραφία τού Βίου» τού Νίκου Καζαντζάκη, ο συντάκτης της και φίλος τού οικουμενικού μας συγγραφέα Παντελής Πρεβελάκης αναφέρει, μεταξύ άλλων, για το έτος 1944: «Καταγράφοντας σε κάποιο σημειωματάριο τα προϊόντα τού σκληρού μόχθου του κατά τον Πόλεμο και την Κατοχή, ο Κ. σημειώνει: «Έγραψα: "Αγγλία", "Γιαγκ-Τσε", τρεις "Προμηθείς" [θέλει να πει την τριλογία], "Ζορμπά", "Ταξιδεύοντας - Ρωσία", "Καποδίστρια", "Κωνσταντίνο Παλαιολόγο", [και τις μεταφράσεις] "Ιλιάδα", "Οδύσσεια", ξανά Dante, "St. Francois" [του Jurgensen], Μακιαβέλλι [τον "Πρίγκιπα"]». Η μετάφραση του "Ηγεμόνα" του Νικολό Μακιαβέλλι στα ελληνικά από τον Νίκο Καζαντζάκη τυπώθηκε το 1961 από τις Εκδόσεις Γαλαξία της Καθημερινής, από τις οποίες εξεδόθη ξανά το 1968. Τον Δεκέμβριο του 2006 πραγματοποιήθηκε νέα έκδοσή της, από τις Εκδόσεις Καζαντζάκη, με ηλεκτρονική στοιχειοθεσία, εικόνες, και διαφωτιστικές μελέτες και σημειώματα για τον Καζαντζάκη, την Ιταλία και τον Μακιαβέλλι, από τον Καθηγητή τού Πανεπιστημίου Αθηνών Γεράσιμο Γ. Ζώρα, τον Εκδότη των έργων τού Καζαντζάκη και επίτιμο Διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών Πάτροκλο Σταύρου και τον Ιταλό υποψήφιο Διδάκτορα της Ιταλικής Λογοτεχνίας στη Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μάρκο Ρικομπόν. Η έκδοσή μας αυτή είχε και επετειακό χαρακτήρα, εν όψει του 2007, έτους κατά το οποίο συμπληρώνονταν 480 χρόνια από τον θάνατο του Νικολό Μακιαβέλλι, αλλά και «Έτους Καζαντζάκη», αφού συμπληρώνονταν 50 χρόνια από τον θάνατό του. Τη μνήμη τους προσπαθήσαμε να λαμπρύνουμε ακόμη περισσότερο, φωτίζοντας μια λιγότερο γνωστή πτυχή τού έργου τού Καζαντζάκη, με αυτή την έκδοσή μας, η οποία συνέπεσε και με τη συμπλήρωση 500 χρόνων από την οργάνωση από τον Μακιαβέλλι τού πρώτου εθνικού στρατού της Ιταλίας, στη γενέτειρά του Φλωρεντία. Ο Μακιαβέλλι, μέγας εκπρόσωπος της Αναγέννησης, «δαιμονοποιήθηκε» και Ο Ηγεμόνας του απαγορεύθηκε από το Βατικανό, που τον ανέγραψε στον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων (Index). Αλλά και ο Νίκος Καζαντζάκης, μεταφραστής τού Ηγεμόνα τέσσερεις και πλέον αιώνες μετά τη συγγραφή του, δέχθηκε κοσμικά και εκκλησιαστικά πυρά, και το έργο του "Ο Τελευταίος Πειρασμός" απαγορεύθηκε, επίσης, από το Βατικανό και ανεγράφη στον Index. Τελικά, το 1966 το Βατικανό κατάργησε τον Κατάλογο των Απαγορευμένων Βιβλίων, από τον οποίον νωρίτερα είχε αφαιρεθεί Ο Ηγεμόνας. Και, παρ' όλη την παρερμηνεία και την πολεμική που κατά καιρούς δέχθηκαν οι δύο πνευματικοί δημιουργοί, αμφότεροι λογίζονται κλασσικοί, ο καθένας στο πεδίο του, και μέσα από τη νέα αυτή έκδοση ξανανταμώνουν τώρα, στην αυγή του 21ου αιώνα.