Συνθετική οργανική χημεία
Περιγραφή:
Το σύγγραμμα αυτό απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε προκεχωρημένους φοιτητές χημείας που έχουν ήδη διδαχθεί την ύλη της βασικής Οργανικής Χημείας. Η συγγραφή του έγινε με σκοπό να επεκτείνει και συγχρόνως ολοκληρώσει αντίστοιχες σημειώσεις που δίνονταν στους 4ετείς φοιτητές του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών που είχαν επιλέξει το κατ' επιλογή υποχρεωτικό μάθημα "Συνθετική Οργανική Χημεία". Επιπλέον, κρίνεται ότι η ύλη του βιβλίου αυτού είναι τόσο εκτεταμμένη που να μπορεί αυτό άνετα να καλύπτει και βασικές γνώσεις οργανικής σύνθεσης στο επίπεδο του πρώτου έτους μεταπτυχιακών σπουδών. Η συγγραφή ενός τέτοιου συγγράμματος θεωρήθηκε αναγκαία από το γεγονός της έλλειψης αντίστοιχου ελληνικού βιβλίου, αν και ένας ικανός αριθμός αγγλόφωνων βιβλίων έχει ήδη εκδοθεί και συνεχίζει να εκδίδεται, που να καλύπτει τόσο τις βασικές αρχές όσο και τη συνεχώς εξελισσόμενη μεθοδολογία της οργανικής σύνθεσης. Αν και η οργανική σύνθεση σαν κλάδος της οργανικής χημείας εμφανίσθηκε ήδη από τις αρχές του εικοστού αιώνα, η εξέλιξη της υπήρξε ραγδαία τα τελευταία σαράντα χρόνια και πλέον έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που να επιτρέπει τη σύνθεση στο εργαστήριο ακόμη και στερεοχημικά εξαιρετικά πολύπλοκων οργανικών μορίων των οποίων η σύνθεση αρχικά θεωρούνταν αποκλειστικό προνόμιο της φύσης. Κινητήρια δύναμη της εκρηκτικής πράγματι εξέλιξης της οργανικής σύνθεσης υπήρξε αναμφισβήτητα η αδήρητη ανάγκη για συνεχή δημιουργία νέων υλικών με επιθυμητές τεχνολογικές, φαρμακευτικές και αγροχημικές ιδιότητες με απώτερο στόχο τη καλυτέρευση της ζωής του ανθρώπου. Σημαντικότατα βοηθήματα στην ανάπτυξη και εφαρμογή της συνθετικής μεθοδολογίας υπήρξαν (α) η κατανόηση της συμπεριφοράς των χημικών συστημάτων που σχετίζεται άμεσα με τους μηχανισμούς των οργανικών αντιδράσεων, (β) η σαφής γνώση των στερεοχημικών φαινομένων που παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των αντιδράσεων, (γ) η παράλληλη ανάπτυξη άκρως αποτελεσματικών χρωματογραφικών τεχνικών για τον διαχωρισμό και απομόνωση των προϊόντων της συνθετικής διαδικασίας και (δ) η συνεχής ανάπτυξη ολονέν και πιο επιτηδευμένων φασματοσκοπικών τεχνικών που επιτρέπουν πέραν πάσης αμφιβολίας την ταυτοποίηση ακόμη και των πιο πολύπλοκων δομών. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)
