Μέσα σταθερής τροχιάς στην ποίηση και τον κινηματογράφο

Το τρένο και το τραμ είναι αρωγοί στην προσπάθεια των ποιητών να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, μέσω της γραφής τους;

Η ελληνική κινηματογραφική ταινία «Αστέρω» του 1928, η ελληνική κινηματογραφική ταινία «Ο Θανάσης, η Ιουλιέττα και τα λουκάνικα» του 1970, καθώς και ακόμη 176 ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, τι κοινό θα μπορούσαν να έχουν;

Σε αυτά τα ερωτήματα, μετά από προσεκτική έρευνα επιλεχθείσας νεοελληνικής ποιητικής παραγωγής σημαντικών ποιητών και ποιητριών, καθώς και όλων των ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών από το 1928 έως και το 1970, στις οποίες τα μέσα σταθερής τροχιάς δηλώνουν την σκηνική παρουσία τους, δοκιμάζει να απαντήσει αυτή η μελέτη.